السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك عليك مني سلام الله ابدا ما بقيت و بقي الليل و النهار ولاجعله الله اخرالعهد مني لزيارتكم

السلام علي الحسين

وعلي  علي بن الحسين

و علي اولاد الحسين

و علي اصحاب الحسين

(اخلاقي)

حكت103) پيراهن وصله داري بر اندام امام بود، شخصي پرسيد:چرا پيراهن وصله دار مي پوشي؟ و درود خدا بر او. فرمود: دل با آن فروتن و نفس رام مي شود و مومناني از آن سر مشق مي گيرند. دنياي حرام و آخرت ، دو دشمن متفاوت، و دو راه جداي از يكديگرند، پس كسي كه دنيا پرست باشدو به آن عشق ورزد، به آخرت كينه ورزد و با آن دشمني خواهد كرد. و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند، و رونده به سوي آن دو، هرگاه به يكي نزديك شود از ديگري دور مي گردد، و آن دو همواره به يكديگر زيان مي رسانند.

(سياسي؛علمي؛تاريخي)

حكمت102)ودرود خدا بر او. فرمود: روزگاري بر مردم خواهد آمد كه محترم نشمارند جز سخن چين را، و خوششان نيايد جز از بدكاره هرزه، و ناتوان نگردد جز عادل. در آن روزگار كمك به نيازمندان خسارت، وپيوند با خويشاوندان منت گذاري، و عبادت نوعي برتري طلبي بر مردم است، در آن زمان، حكومت با مشورت زنان و فرماندهي خردسالان و تدبير خواجگان اداره مي گردد.

نام من سرباز کوي عترت است ، دوره آموزشي ام هيئت است . پــادگــانم چــادري شــد وصــله دار ، سر درش عکس علي با ذوالفقار . ارتش حيــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازي پي هر فرصتم . نقش سردوشي من يا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پيراهــن نه رنــگ خاکــي است ، زينب آن را دوخته پس مشکي است . اسـم رمز حمله ام ياس علــي ، افسر مافوقم عباس علي (ع)

شير در بندت به جسم خون چكان....

                   جانب دارالاماره شد روان.....

خواستم آبي بنوشم بين راه.....

                ظرف پرشد غرق خون در يك نگاه.....

تشنه بودم وقت جان دادن حسين.....

                اشكهايم شد روان از هر دو عين......

لحظه آخر نمودم زمزمه.....

               كه ميا كوفه ؛ عزيز فاطمه...... 
 

(اخلاقي،اجتماعي)

حكمت101)و درود خدا بر او. فرمود: برآوردن نيازهاي مردم پايدار نيست مگر به سه چيز: كوچك شمردن آن تا خود بزرگ نمايد، پنهان داشتن آن تا خود آشكار شود و شتاب در برآوردن آن ، تا گوارا باشد.

(معنوي)

حكمت100)آنگاه كه گروهي او را ستايش كردند ،فرمود: بار  خدايا! تو مرا از خود بهتر مي شناسي، و من خود را بيشتر از آنان مي شناسم ؛ خدايا! مرا از آنچه اينان مي پندارند، نيكو تر قرار ده و آنچه را كه نمي دانند بيامرز.

(علمي،تفسيري،اعتقادي)

حكمت99)ودرود خدا بر او.(شنيد كه شخصي گفت : ان لله وانا اليه راجعون)؛فرمود: اين سخن ما كه مي گوييم ؛ "ما همه از آن خداييم" اقراري است به بندگي، و اينكه مي گوييم ؛"بازگشت ما به سوي اوست " اعترافي است به نابودي خويش.

(علمي،اجتماعي،تربيتي)

حكمت98)و درود خدا بر او. فرمود: چون روايتي را شنيديد، آن را بفهميد و عمل كنيد، نه بشنويد و نقل كنيد،زيرا راويان علم فراوانند ،و عمل كنندگان آن اندكند.

(اخلاقي،اعتقادي)

حكمت97)و درود خدا بر او، (صداي مردي از اهالي حروراء  را شنيد كه نماز شب مي خواند و قرآن تلاوت مي كرد؛) فرمود: خوابيدن  همراه با يقين، برتر از نماز گزاردن با شك و ترديد است.